بیماری لایم در سگ ها
بیماری لایم سگ ها یکی از شایع ترین بیماری هایی است که از طریق کنه منتقل می‌شود. سگ هایی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، ممکن است به آرتریت، بیماری کلیوی، اختلالات سیستم عصبی و مشکلات قلبی دچار شوند. با این حال، فقط حدود ۵ تا ۱۰ درصد از سگ های مبتلا به بیماری لایم علائم آن را نشان می‌دهند. بنابراین، برخی سگ ها ممکن است این بیماری را داشته باشند.
اما هیچ علائمی نداشته باشند. سگ هایی که بیشتر وقت خود را در فضای باز و محیط‌های پر از کنه می‌گذرانند، در معرض خطر ابتلا به بیماری لایم قرار دارند. برای جلوگیری از عوارض طولانی‌مدت، تشخیص و درمان سریع این بیماری ضروری است. در این مقاله، به علل و پیشگیری از بیماری لایم و درمان آن پرداخته خواهد شد.
بیماری لایم چیست؟
بیماری لایم در سگها ناشی از عفونت با باکتری Borrelia burgdorferi است که از طریق نیش کنه منتشر می شود. باکتری درحالی که کنه در حال تغذیه است وارد بدن سگ می‌شود و سپس از طریق بافت مهاجرت می‌کند که معمولاً در مفاصل باعث آرتریت حاد می‌شود. اگر سگ درمان نشود، باکتری ممکن است به کلیه‌ها، سیستم عصبی و قلب آسیب برساند.
علائم بیماری لایم در سگ ها
بر خلاف انسان‌ها، تنها حدود 5 تا 10 درصد از سگهایی که با باکتری B. burgdorferi آلوده شده‌اند، علائم بیماری لایم را نشان می‌دهند. این علائم ممکن است در عرض دو تا پنج ماه پس از عفونت یا حتی بسیار دیرتر ظاهر شوند. علائم بیماری لایم در سگ ها گسترده و غیراختصاصی هستند. اگر سگ شما به نظر بیمار می‌رسد و در معرض مناطق پراز کنه قرار گرفته است، به دامپزشک خود مراجعه کنید تا در مورد تشخیص احتمالی بیماری لایم صحبت کنید. در ادامه، فهرستی از علائم اولیه بیماری لایم در سگها آمده است.
تب بالا در سگ
اگر سگ شما مبتلا به بیماری لایم باشد، عفونت باکتریایی می‌تواند باعث ایجاد تب شود. اگر سگتان می‌لرزد، اما گوش ها، پنجه ها و معده اش دارای حالت گرمی هستند، می‌توانید تشخیص دهید که سگتان تب دارد.
کاهش اشتها، بی‌حالی و کاهش وزن
کمبود اشتها و بی‌حالی عمومی ممکن است نشانه شروع مشکلات کلیوی در سگ شما باشد. بیماری لایم ممکن است به طور بالقوه بر کلیه‌های سگ شما تأثیر بگذارد، بنابراین اگر متوجه شدید که سگ شما به دلیل عدم تمایل به خوردن شروع به کاهش وزن کرده است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.
مفاصل یا غدد لنفاوی متورم و دردناک
سگ مبتلا به بیماری لایم ممکن است به دلیل مشکلات در مفاصل و غدد لنفاوی، متورم و دردناک باشد. مفاصل متورم یا دردناک ممکن است در لمس کمی گرمی احساس شوند. لطفاً غدد لنفاوی سگ خود را بررسی کنید و از نظر تورم بررسی کنید. این غدد در مناطقی مانند گردن، قفسه سینه، پشت زانو، زیر بغل و ناحیه کشاله ران قرار دارند.
لنگش در سگ
مفاصل متورم و دردناک ممکن است باعث لنگش در یک یا چند اندام شود. لنگش ممکن است به صورت متناوب رخ دهد و به اندام‌های مختلف منتقل شود.
علل بیماری لایم در سگ
بیماری لایم ناشی از باکتری B.burgdorferi است که توسط نیش کنه منتقل می‌شود و محیط و شیوه زندگی می‌تواند در ابتلا به آن نقش داشته باشد.
نیش کنه
ناقل اصلی بیماری لایم، کنه دانه سیاه یا (Ixodes scapularis) است که آلوده به باکتری B.burgdorferi است و تنها راهی است که سگ می‌تواند به بیماری لایم مبتلا شود. باید توجه داشت که همه کنه‌ها حامل این باکتری نیستند. کنه هنگام تغذیه از موش‌های آلوده یا سایر حیوانات کوچک، باکتری B.burgdorferi را به دست می‌آورد و سپس آن را به سگها منتقل می‌کند. زمانی که کنه به میزبان خود چسبیده و باکتری را منتقل کرد، یک تا دو روز طول می‌کشد. از این رو، حذف سریع کنه برای کنترل بیماری لایم در سگ ضروری است.
محیط‌زیست
کنه‌ها در مناطق جنگلی و چمنزار، شیوع بیشتری دارند. فعالیت کنه‌ها بیشتر در دماهای بالاتر از ۴۵ درجه فارنهایت و درصدهای رطوبت حداقل ۸۵ درصد است.
سبک زندگی
سگ هایی که سبک زندگی فعال و در فضای باز دارند، بیشتر با کنه ها روبرو می‌شوند و احتمالاً به بیماری لایم مبتلا می‌شوند.
تشخیص بیماری لایم در سگها
یک کنه باید به مدت 36 تا 48 ساعت قبل از انتقال عفونت به سگ شما بچسبد. برای جلوگیری از بیماری لایم، برداشتن زودهنگام کنه ضروری است. دامپزشکان از ترکیبی از علائم بالینی، تاریخچه پزشکی و تست‌های تشخیصی برای تشخیص بیماری لایم در سگها استفاده می‌کنند. هیچ آزمایش واحدی برای بیماری لایم وجود ندارد، اما آزمایشاتی برای تشخیص آنتی‌ژن‌های B.burgdorferi در خون وجود دارد. وجود آنتی‌ژن نشان می‌دهد که سگ در معرض باکتری قرار گرفته است.
اما این بدان معنا نیست که سگ مبتلا به بیماری لایم است. دامپزشک شما احتمالاً آزمایشات تشخیصی را برای رد سایر مشکلات سلامتی انجام می‌دهد و تعیین می‌کند که آیا باکتری بر کلیه‌ها یا سایر اندام‌ها و سیستم‌ها تأثیر گذاشته است یا خیر. این ممکن است شامل آنالیز خون و ادرار، اشعه ایکس و جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل مایع مفصلی باشد.
درمان بیماری لایم در سگ
سگ‌های مبتلا به بیماری لایم معمولاً برای چند هفته با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند و بیشتر سگها بلافاصله پس از آن بهبودی سریع در علائم را تجربه می‌کنند. درمان ممکن است باکتری ها را به طور کامل ریشه‌کن نکند، اما می‌تواند علائم را از بین ببرد. سگ های مبتلا به بیماری کلیوی نیاز به دوره طولانی‌تری از آنتی بیوتیک ها و داروها و اقدامات درمانی اضافی دارند. سگهایی که مشکلات سیستم عصبی یا قلبی دارند ممکن است برای تشخیص و درمان‌های پیشرفته به متخصص دامپزشکی ارجاع داده شوند.
پیش آگهی برای سگ های مبتلا به بیماری لایم
اگر بیماری لایم سگ شما به سرعت و با موفقیت درمان شود، پیش‌آگهی خوبی است. با این حال، اگر بیماری لایم تشخیص داده نشده و درمان نشده باشد و به کلیه‌ها، قلب یا سیستم عصبی گسترش یابد، پیش آگهی بیشتر می تواند محافظت کننده باشد. بیماری لایم درمان نشده ممکن است باعث نارسایی کلیه، استفراغ، افزایش تشنگی و ادرار شود.
بسیاری از سگ هایی که به نارسایی کلیه مبتلا می‌شوند، در نهایت با پیش آگهی روبرو می شوند. حتی پس از درمان سایر علائم، سگ های مبتلا به بیماری لایم ممکن است همچنان در طول عمر خود به آرتریت مزمن مبتلا شوند. سگهایی که قبلاً بیماری لایم داشته اند. به طور بالقوه می‌توانند در معرض خطر بیماری مزمن کلیوی قرار بگیرند.
چگونه از بیماری لایم در سگها جلوگیری کنیم؟
کنترل کنه بهترین راه برای پیشگیری از بیماری لایم و سایر بیماری‌های منتقله از طریق کنه است. سگ خود را مرتباً از نظر کنه بررسی کنید و فوراً آنها را بردارید. این امر به‌ویژه در فصل اوج کنه (بهار و پاییز) و پس از گذراندن وقت سگ شما در مناطقی که کنه‌ها شناخته شده هستند، مهم است. علف‌ها را در حیاط خود کوتاه کنید تا کنه‌ها مکان‌های کمتری برای پنهان‌شدن داشته باشند.
محصولات پیشگیری از کنه
محصولات پیشگیری از کنه بسیار مؤثر هستند و بسیاری از محصولات کنترل کک نیز حاوی موادی برای ازبین‌بردن کنه هستند. از دامپزشک در مورد بهترین گزینه‌های کنترل کنه برای سگ خود بپرسید.
برداشتن کنه سگ
اگر در یک منطقه در معرض خطر زندگی می‌کنید، ممکن است دامپزشک شما واکسیناسیون علیه بیماری لایم را توصیه کند. بسیاری از متخصصان دامپزشکی توصیه نمی‌کنند که واکسیناسیون روتینی انجام شود؛ زیرا تعداد کمی از سگها علائم بیماری لایم را نشان می‌دهند و سگهایی که به درمان به‌خوبی پاسخ می‌دهند وجود دارند. واکسیناسیون محافظت کاملی فراهم نمی‌کند، اما می‌تواند به کاهش خطر ابتلا و حمل بیماری در سگ کمک کند. با این حال، واکسن جایگزینی برای داروهای پیشگیری از کنه نیست. سگها معمولاً در حدود ۱۲ هفتگی واکسینه می‌شوند و دو تا چهار هفته بعد به آنها یک تقویت‌کننده داده می‌شود. ایده‌آل است که این واکسن قبل از فصل کنه هر سال به سگ تزریق شود.
قلاده ضد کنه چیست ؟ نحوه استفاده از قلاده ضد کنه چگونه است؟
قلاده ضد کنه و روش استفاده از قلاده ضد کنه نکته خیلی مهم درباره این قلاده ضد کنه این می باشد که آنها جهت پیشگیری از حمله کک و کنه به سگها و گربه ها کاربرد دارند، ولی نه برای درمان. یعنی اگر سگ یا گربه شما دچار کک یا کنه شده باشد، نباید انتظار داشته باشیم که با بستن قلاده ضد کک و کنه قضیه به کل رفع بشود.
اگر قرار است مدت زمانی را همراه حیوان در طبیعت طی نمایید، و در باقی اوقات حیوانتان در خود محیط خونه است، در همان زمانی که دارید طبیعت گردی می کنید قلاده را به گردن حیوان بیندازید و پس از برگشتن به خانه آن را در یک کیسه زیپ دار بذارید تا دفعه سپس دوباره ازش استفاده نمایید.
اگر به حیوان قرص ضد حشره می دهید یا از اسپری ضد حشره استفاده می نمایید، قلاده را باز نموده، به این دلیل که با این کار دوز داروی بیش از حد به بدن حیوانتان وارد می شود. ماده موثر معمولا داروهای ضد حشره «نوروتوکسین» می باشد: که قسمت «نورو» به سیستم عصبی اشاره دارد و قسمت «توکسین» به کلمه سم. یعنی سم موجود در دارو با حمله به سیستم عصبی حشرات آنها را از پا درمیاورد. نوروتوکسین ها در دوز های پایین برای سگ و گربه بی خطر می باشند، ولی اگر دوز زیاد از حد به بدن حیوان وارد بشود، اثرات منفی خاص خودشان را دارند.
بدون دیدگاه